Συγκλονισμένος από την πρόσφατη επιστολή του γνήσιου τέκνου του {και μεγάλου επονομαζόμενου, πλην ολίγον γυναικωτού, λέγεται} στρατηλάτη Αλεξάνδρου, με την οποία διεκδικεί στην ουσία την υπό ελληνική κατοχή νότια Μακεδονία ή Μακεδονία του Αιγαίου, ως πρώτο βήμα για την εν καιρώ διεκδίκηση ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ επικράτειας του στρατηλάτη, που τώρα κατέχεται από Αιγύπτιους, Τούρκους, Κούρδους, Πέρσες, Άραβες, Σύρους, Βαβυλώνιους, Ισραηλίτες, Πακιστανούς και Αφγανούς, αναδίφησα τα ιστορικά αρχεία και να τα ευρήματά μου.
Το κυριώτερο που με απασχόλησε ήταν η εξήγηση του φαινομένου να ισχυρίζονται κάποιοι Σλάβοι, που ήρθαν στον τωρινό τόπο τους κάπου 1000 (χίλια) χρόνια αργότερα, ότι είναι γνήσιοι απόγονοι του στρατηλάτη Αλέξανδρου και των συντοπιτών του.
Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι οι αλεξανδρομακεδόνες, που έφτασαν κατακτώντας έως τα βάθη της Ασίας, επιμίχθηκαν εκεί με τους ντόπιους λαούς, μεταξύ των οποίων ΚΑΙ οι Σλάβοι φτιάχνοντας ΕΚΕΙ, στα βάθη της Ασίας, το, ξεχωριστό, σλαβομακεδονικό έθνος.
Έτσι λοιπόν μετά από 1000 χρόνια (κάπου το 650 μ.Χ.) στα σλαβικά φύλα που ξεκίνησαν από τα βάθη της Ασίας για να έρθουν δυτικότερα σε πιό εύφορα εδάφη, στην Ευρώπη, περιλαμβάνονταν και το σλαβομακεδονικό. Το οποίο, φυσιολογικά, εγκαταστάθηκε νοτιότερα από όλα τα άλλα, κοντά στην γενέτειρα του προ χιλιετίας γεννήτορά τους στρατηλάτη. Κάποια περίοδο μάλιστα, εκμεταλλευόμενοι το βυζαντινό μπάχαλο ροβόλησαν και πολύ νοτιότερα. Γιαυτό έχουμε τοπωνύμια που λήγουν σε -οβο και -ιτσα, όπως Μέτσοβο, Τέρροβο, Κόνιτσα, Ντραμπάτοβα, Τοπόλιτσα κλπ ή άλλα με ευθεία σλάβικη αναφορά όπως "Σέρβια", "Σερβιανά", "Σερβωτά" κ.ά.
Ύστερα κάθισα και κατάγραψα τις υπόλοιπες Μειονότητες, που διακρίνονται από τους έλληνες λόγω γλώσσας, ή/και θρησκείας, ή/και καταγωγής ή/και απλώς συνηθειών, ηθών και εθίμων.
Έχουμε και λέμε:
1. Ποντιακή Μειονότης. Καταλαβαίνετε "χριστό", όταν μιλάνε μεταξύ τους;
2. Κρητική Μειονότης. Ομοίως ως άνω. Αν οι Ζωνιανοί άργησαν λίγο να ιδρύσουν το δικό τους «κράτος εν κράτει», δεν είναι σοβαρό αντεπιχείρημα.
3. Σαρακινική Μειονότης. Εκτός που υπάρχουν χωριά, νησιά και τοπωνύμια "Σαρακίνικο", "Σαρακηνό", "Σαρακίνα", "Σαρακηνάδο" δεν έχετε παρατηρήσει ότι οι Δωδεκανήσιοι, οι Σαμιώτες κ.ά. είναι αισθητά μαυρειδερότεροι;
4. Αρβανιτομεσογαιακή Μειονότης. Έ! αυτήν την ξέρει ακόμα κι ο Μπερίσα. Βγάζουν πολύ ωραία κρασιά.
5. Βλαχική Μειονότης (με πολλές υποδιαιρέσεις όπως Μπουρτζόβλαχοι, Καράβλαχοι, Αρβανιτόβλαχοι κ.ά., μην το ψάχνετε). Μόνο αν ξέρετε ρουμάνικα μπορείτε να συνεννοηθείτε. Το «αρβανιτοβλάχικο» όμως εγώ τό χορεύω! Είναι πολύ ωραία μελωδία. Άμα πέσετε σε κάναν Χαλκιά, Πετρολούκα, Σιάτρα, παραγγείλτε το!
6. Σαρακατσιανική Μειονότης. Και μόνον η παρουσία του κ. Σουφλιά είναι επαρκής απόδειξη ότι πρόκειται για ξεχωριστή μειονότητα, μην σού πώ και έθνος.
7. Κερκυραϊκή Μειονότης. Ρωτείστε την κα. Γκερέκου.
8. Πελασγική Μειονότης. Ολόκληρο μεγαλοχώρι, μετά περιχώρων, υπάρχει. Είχε ξεπαστρέψει πολλούς ο προ-προ-...προπάππος μου ο Ατρέας, όταν επέδραμε πριν 3.500 χρόνια, αλλά περίσσεψαν, ως φαίνεται, κάμποσοι Πελασγοί.
9. Θεσσαλική Μειονότης. Ρωτείστε τον Λαζόπουλο για περισσότερα, όμως πρέπει να τους εκδιώξουμε το ταχύτερο: Αντί να τους «πίνουμε το αίμα» εμείς, μας πίνουν αυτοί όλο το νερό!
10. Γκαγκαρική Μειονότης. Οι εις και περί την Γαργαρέττα οικούντες. Έχουν υποστεί μεγάλη αλλοτρίωση λογω επιμιξίας, κρατάν ακόμα όμως...
11. Αναφέρω συνοπτικά και τις υπόλοιπες πασίγνωστες μειονότητες: Μουσουλμανική, Πομακική, Πακιστανική, Αλβανική, Μανωλαδική, Δωδεκαθεϊστική, Ρωμαιοκαθολική, Εβραϊκή, Κουρδική, Νιγηριανή... Και βέβαια την γενεσιουργό αυτού του άρθρου μου, την Μακεδονική.
----------
Υ.Γ.
Το ότι στην επίσημη (του Ελληνικού Κράτους) απογραφή το 1925 αναφέρεται, διακριτά, η "ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ" ως γλώσσα {έτσι: Σκέτα «μακεδονική», όχι «σλαβομακεδονική»...} με καταμετρημένους κάπου 25.000 ομιλούντες, σάς λέει τίποτα;;;
Αυτά πληρώνουμε τώρα... Και τον ελληναρά Σαμαρά, βεβαίως, βεβαίως...
Πριν από 5 χρόνια
